Skręt żołądka to stan, na który narażone są przede wszystkim psy z głęboką klatka piersiową. Berneńczyki nie występują w grupie pięciu ras najwyższego ryzyka wystąpienia skrętu, jednak ta dolegliwość jest dość częsta również i w tej rasie i każdy właściciel berneńczyka powinien mieć świadomość jej istnienia.
Nie jest znana przyczyna jej wystąpienia i najczęściej wskazuje się w literaturze teorie związane z zmianami środowiskowymi i predyspozycjami genetycznymi. W opracowaniu na temat dylatacji żołądka u psów Institute of Canine Biology czytamy, że wyliczona na podstawie danych systemu ewidencji szpitali weterynaryjnych, ogólna częstość występowania tych jednostek chorobowych w USA wzrosła drastycznie w okresie od 1964 roku do 1994 (od 0,036% do 0,57% wszystkich psów przyjętych). Późniejsze statystyki nie wskazują na zmniejszanie się częstości występowania skrętu. Wielu autorów uważa, że główna przyczyna może tkwić w czynnikach dietetycznych, przede wszystkim w żywności wysoko-przetworzonej i śmieciowego pożywienia. Drastyczny wzrost występowania skrętu przypada właśnie na czas rozkwitu i gwałtownego wzrostu powszechnego stosowania karm przemysłowych w żywieniu psów w USA. Jest to jedna z przyczyn, dla której gorąco zachęcam nabywców moich szczeniąt do żywienia psów pokarmami nieprzetworzonymi odpowiednimi dla gatunku psa zamiast stosowania karm przemysłowych lub żywienia odpadkami ze stołu lub jedzeniem gotowanym.
Dylatacja/skręt żołądka to stan potencjalnie zagrażający życiu. Pojawia się błyskawicznie. Występuje wtedy, gdy żołądek wypełnia się gazami i obraca się wokół własnej osi co powoduje zamknięcie wypustu i w konsekwencji prowadzi do tego, że gazy nie mają ujścia ani do jelita ani do przełyku. Żołądek napierając na otaczające go organy utrudnia oddychanie i doprowadza do pojawienia się lokalnych zaburzeń krążenia krwi. Następnym stadium jest pogłębiająca się niewydolność nerek, uszkodzenie wątroby, pojawienie się we krwi toksyn oraz przenikanie do krwi bakterii z przewodu pokarmowego co prowadzi do rozwoju pełnoobjawowej sepsy. Natychmiastowe leczenie, najprawdopodobniej zabieg ratunkowy, jest obowiązkowe, a minuty, nie godziny, mogą uratować życie. Brak rozpoczęcia odpowiedniego leczenia prowadzi do śmierci psa w ciężkim bólu.
Według literatury, badania nad tą chorobą wykazały, że istnieje bardzo wiele czynników powodujących wystąpienie tego stanu i żaden nie jest przeważający. Psy, u których ten stan zdarzył się raz, mają większą tendencję do jego wystąpienia ponownie. Czynniki dietetyczne uznawane są przez wielu autorów za najbardziej istotny powód występowania skrętu. Nie ma badań, które wskazywałyby, jaki jest odsetek psów, u których wystąpił skręt żywionych karmami przetworzonymi czy gotowanym mięsem z dużą ilością produktów skrobiowych w porównaniu do psów żywionych w sposób naturalny. Na podstawie zebranych przeze mnie informacji o psach w rasie berneński pies pasterski, które odeszły za tęczowy most wskutek skrętu mogę wnioskować, że żywienie w sposób rozpowszechniany od połowy ubiegłego wieku może być również istotną przyczyną wystąpienia skrętu. Analizując rodowody i pytając o stosowane przez właścicieli sposoby żywienia nie znalazłam ani jednego przypadku skrętu u psa, który był żywiony surowymi produktami zwierzęcymi.